Czy jesteś dobrym człowiekiem?

Jaki jesteś naprawdę?

Konkursy telewizyjne w stylu „śpiewać każdy może bo mam talent” zrobiły swoje. Dziennikarz na ulicy pytał ludzi, jak oceniają w skali od 1 do 10 swoje umiejętności śpiewu i doczekał się zdumiewających odpowiedzi. Większość odpowiadała między 5 a 8, niektórzy 10, a pewien bezkrytyczny, zapatrzony w siebie młody człowiek powiedział „11”. Nie zdawali sobie sprawy, że reporter poprosi następnie o próbkę śpiewu. A potem opublikuje to na Youtube (!) – wstyd na całą dzielnicę i na pół kuli ziemskiej…

Nasza ocena samych siebie rzadko jest ZGODNA z prawdą. Popadając w skrajności, widzimy siebie jako beznadziejnych (czasem liczymy na to, że ktoś temu zaprzeczy), albo myślimy o sobie w samych superlatywach, zapominając o sytuacjach, które ujawniły, że WCALE nie jesteśmy najlepsi.

Joseph Lister, wierzący chirurg, wynalazca antyseptyki (w 2012 roku ogłoszony ojcem współczesnej chirurgii) przekonał się kiedyś, że łatwiej jest zwalczać bakterie wywołujące zakażenie ran operacyjnych, niż przekonać chirurgów do dokładnego mycia rąk. Uważano wtedy, że ręce dżentelmena są ZAWSZE CZYSTE. Dopiero pod mikroskopem było widać zagrożenie, które spowodowało śmierć wielu pacjentów i kobiet rodzących dzieci.

Jednak pytanie w broszurce nie daje spokoju. Czy jesteś dobrym człowiekiem? Wielu ludzi na ulicy chętnie przyjmowało broszurkę, ale nie chciało się wypowiadać co do swojej osoby. Pytanie jest jak najbardziej poważne. Pytanie wymaga zastanowienia. Dlatego dobrze że tu zajrzałeś czy zajrzałaś. Gdyby pytanie brzmiało: Czy masz czystą twarz, większość z nas wiedziałaby, jak na nie odpowiedzieć. Wystarczy zajrzeć do lustra. Jeżeli coś jest nie tak, to trzeba się potem umyć. Ale gdzie znaleźć lustro albo mikroskop, które odpowiedzą na pytanie: Czy jesteś dobrym człowiekiem?

Lustro takie istnieje. Jeżeli masz w domu Biblię (Pismo Święte), to zajrzyj do drugiej z kolei księgi Starego Testamentu (Księga Wyjścia, Exodus, 2 Księga Mojżeszowa). W rozdziale 20 tej księgi Bóg przemawia do narodu izraelskiego, zgromadzonego pod Górą Synaj, i nadaje im wytyczne co do Jego wymagań wobec ludzi. Jego słowa zostały zapisane ponad trzy tysiące lat temu na kamiennych tablicach i przepisane do twojej Biblii. Nazywamy je 10 przykazaniami. Jeżeli nie masz całej Biblii, to poniżej znajdziesz tekst tego rozdziału.

Pomyśl na serio na temat tego, co Bóg tam powiedział. Kiedyś staniesz przed Nim i zostaniesz przez Niego oceniony. Na pytanie, czy jesteś dobrym człowiekiem, nie będziesz odpowiadać sam, ani powoływać się na to, co mówią o tobie inni. Nie będziesz musiał porównywać się do innych (którzy pewnie są gorsi niż ty). Odpowiadać będziesz na temat tego, które z przykazań Boga złamałeś. On zapowiedział: „Nie łudźcie się! Ani rozpustnicy, ani bałwochwalcy, ani cudzołożnicy, ani rozwięźli, ani mężczyźni współżyjący z sobą, ani złodzieje, ani chciwi, ani pijacy, ani oszczercy, ani zdziercy nie odziedziczą królestwa Bożego. A takimi byli niektórzy z was.” (1 List do Koryntian 6,9-11). „A dla wszelakich kłamców: udział w jeziorze gorejącym ogniem i siarką” (Apokalipsa 21,8).

Dlatego nie okłamuj sam siebie! Przyznaj się przed sobą, w jakim świetle widzi cię Bóg. I przyjdź w upamiętaniu i w wierze do Pana Jezusa Chrystusa, który jedynie może umyć cię – przebaczyć ci grzechy, bo zapłacił za nie na krzyżu, i dać ci życie wieczne.

Tekst Dekalogu w Biblii Tysiąclecia Tekst Dekalogu w Biblii Warszawskiej
1 Wtedy mówił Bóg wszystkie te słowa: 1 A Pan mówił wszystkie te słowa i rzekł:
2 Ja jestem Pan, twój Bóg, który cię wywiódł z ziemi egipskiej, z domu niewoli. 2 Jam jest Pan, Bóg twój, który cię wyprowadził z ziemi egipskiej, z domu niewoli.
3 Nie będziesz miał cudzych bogów obok Mnie! 3 Nie będziesz miał innych bogów obok mnie.
4 Nie będziesz czynił żadnej rzeźby ani żadnego obrazu tego, co jest na niebie wysoko, ani tego, co jest na ziemi nisko, ani tego, co jest w wodach pod ziemią! 4 Nie czyń sobie podobizny rzeźbionej czegokolwiek, co jest na niebie w górze, i na ziemi w dole, i tego, co jest w wodzie pod ziemią.
5 Nie będziesz oddawał im pokłonu i nie będziesz im służył, ponieważ Ja Pan, twój Bóg, jestem Bogiem zazdrosnym, który karze występek ojców na synach do trzeciego i czwartego pokolenia względem tych, którzy Mnie nienawidzą. 5 Nie będziesz się im kłaniał i nie będziesz im służył, gdyż Ja, Pan, Bóg twój, jestem Bogiem zazdrosnym, który karze winę ojców na synach do trzeciego i czwartego pokolenia tych, którzy mnie nienawidzą,
6 Okazuję zaś łaskę aż do tysiącznego pokolenia tym, którzy Mnie miłują i przestrzegają moich przykazań. 6 A okazuję łaskę do tysiącznego pokolenia tym, którzy mnie miłują i przestrzegają moich przykazań.
7 Nie będziesz wzywał imienia Pana, Boga twego, do czczych rzeczy, gdyż Pan nie pozostawi bezkarnie tego, który wzywa Jego imienia do czczych rzeczy. 7 Nie nadużywaj imienia Pana, Boga twojego, gdyż Pan nie zostawi bez kary tego, który nadużywa imienia jego.
8 Pamiętaj o dniu szabatu, aby go uświęcić. 8 Pamiętaj o dniu sabatu, aby go święcić.
9 Sześć dni będziesz pracować i wykonywać wszystkie twe zajęcia. 9 Sześć dni będziesz pracował i wykonywał wszelką swoją pracę,
10 Dzień zaś siódmy jest szabatem ku czci Pana, Boga twego. Nie możesz przeto w dniu tym wykonywać żadnej pracy ani ty sam, ani syn twój, ani twoja córka, ani twój niewolnik, ani twoja niewolnica, ani twoje bydło, ani cudzoziemiec, który mieszka pośród twych bram. 10 Ale siódmego dnia jest sabat Pana, Boga twego: Nie będziesz wykonywał żadnej pracy ani ty, ani twój syn, ani twoja córka, ani twój sługa, ani twoja służebnica, ani twoje bydło, ani obcy przybysz, który mieszka w twoich bramach.
11 W sześciu dniach bowiem uczynił Pan niebo, ziemię, morze oraz wszystko, co jest w nich, w siódmym zaś dniu odpoczął. Dlatego pobłogosławił Pan dzień szabatu i uznał go za święty. 11 Gdyż w sześciu dniach uczynił Pan niebo i ziemię, morze i wszystko, co w nich jest, a siódmego dnia odpoczął. Dlatego Pan pobłogosławił dzień sabatu i poświęcił go.
12 Czcij ojca twego i matkę twoją, abyś długo żył na ziemi, którą Pan, Bóg twój, da tobie. 12 Czcij ojca swego i matkę swoją, aby długo trwały twoje dni w ziemi, którą Pan, Bóg twój, da tobie.
13 Nie będziesz zabijał. 13 Nie zabijaj.
14 Nie będziesz cudzołożył. 14 Nie cudzołóż.
15 Nie będziesz kradł. 15 Nie kradnij.
16 Nie będziesz mówił przeciw bliźniemu twemu kłamstwa jako świadek. 16 Nie mów fałszywego świadectwa przeciw bliźniemu swemu.
17 Nie będziesz pożądał domu bliźniego twego. Nie będziesz pożądał żony bliźniego twego, ani jego niewolnika, ani jego niewolnicy, ani jego wołu, ani jego osła, ani żadnej rzeczy, która należy do bliźniego twego. 17 Nie pożądaj domu bliźniego swego, nie pożądaj żony bliźniego swego ani jego sługi, ani jego służebnicy, ani jego wołu, ani jego osła, ani żadnej rzeczy, która należy do bliźniego twego.

Bóg powtórzył słowa Dekalogu po 40 latach; jest to zapisane w 5 rozdziale 5 Księgi Mojżeszowej, Księgi Powtórzonego Prawa, Deuteronomium. Bóg nie zrezygnował z tych wymagań, jakie ma wobec człowieka – wobec ciebie także.