Rozwój duchowy Jezusa był związany ze znajomością doktryny biblijnej. Dziecię rosło i nabierało mocy ducha, pełne mądrości. Łaska Boża spoczywała na Nim (Łk 2:40). Jezus wzrastał w mądrości i posturze, a także w łasce u Boga i ludzi (Łk 2:52). Zadaj sobie pytanie, w jaki sposób Bóg wzrasta w mądrości? Bóg nie wzrasta w mądrości; Jego wiedza jest nieskończona i niezmienna. Jednak Jezus, w swoim człowieczeństwie, wzrastał w mądrości. Nie polegał na swojej boskości, aby wzrastać duchowo. Jezus, w czasie życia na ziemi, ustanowił wzór dla wszystkich wierzących w epoce Kościoła. Paweł powiedział do Filipian: Niech ta sama postawa będzie w was, jaka była w Chrystusie Jezusie (Flp 2:5).
Kiedy szatan kusił naszego Pana, działo się kilka rzeczy, ale przede wszystkim pokusy te opierały się na (1) niewłaściwym stosowaniu Biblii w przeciwieństwie do właściwego stosowania Słowa Bożego (2) oraz pokusie, aby Jezus polegał na swojej boskości. Jeśli mi nie wierzycie, wróćcie i przeczytajcie to ponownie w Łukasza 4:1–13.
Znajomość Słowa Bożego była równie ważna w Starym Testamencie, jak i w Nowym.
1) Mojżesz powiedział swojemu ludowi: „A te słowa, które ja ci dziś nakazuję, będą w twoim sercu. Będziesz je pilnie uczył swoje dzieci i będziesz o nich mówił, gdy będziesz siedział w swoim domu, gdy będziesz szedł drogą, gdy będziesz się kładł i gdy będziesz wstawał. Przywiążesz je jako znak na swojej ręce i będą one jak opaski między twoimi oczami. Napiszesz je na odrzwiach swojego domu i na swoich bramach” (Pwt 6:6–9). Żydzi mieli nasycać życie swoich dzieci Słowem Bożym.
2) Dawid napisał o przyjmowaniu doktryny; napisał modlitwę do Boga: Słuchaj, Ty [Boże] pragniesz [i cieszysz się] prawdą w głębi serca; i dajesz mi poznać mądrość w [mojej] ukrytej [istocie]. (Psalm 51:6).
3) Nauczanie Słowa Bożego odbywało się w wielu miejscach – na wzgórzach lub przy bramach, przy wejściach do miast (Prz 8:1–3, gdzie doktryna biblijna nazywana jest mądrością). Oto kilka wersetów z Księgi Przysłów 8: „Ja [mądrość] wołam do was wszystkich i apeluję do wszystkich ludzi. Wy, ludzie łatwowierni, nauczcie się rozsądku. Wy, głupcy, sprawcie, aby wasze serca zrozumiały. Przyjmijcie moje pouczenie zamiast srebra, a wiedzę zamiast czystego złota, bo mądrość jest lepsza niż klejnoty, a wszystko, czego pragniecie, nie może się z nią równać” (Prz 8:4–5, 10–11).
4) Wierzący mieli szukać Słowa Bożego w Starym Testamencie i uznać, że sposób myślenia Boga nie jest ich sposobem myślenia. „Szukajcie Pana, póki można Go znaleźć; wzywajcie Go, póki jest blisko. Niech bezbożny porzuci swoją drogę, a człowiek niesprawiedliwy swoje myśli; niech powróci do Pana, aby się nad nim zmiłował, i do naszego Boga, który hojnie przebacza. „Bo myśli moje nie są myślami waszymi, ani drogi wasze moimi drogami” – mówi Pan. „Jak niebiosa przewyższają ziemię, tak drogi moje przewyższają drogi wasze, a myśli moje – myśli wasze” (Iz 55:6–9).
5) Wierzący w Starym Testamencie nie mieli polegać na własnym rozumowaniu. Zaufaj Panu z całego serca i nie polegaj na własnym rozumowaniu. We wszystkich swoich działaniach uznawaj Go, a On pokieruje twoimi ścieżkami [tj. będzie cię prowadził] (Prz 3:5–6).
6) Doktryna biblijna jest źródłem szczęścia, dłuższego życia oraz spokojniejszej i przyjemniejszej egzystencji. Szczęście dla tego, kto znajduje mądrość, i dla tego, kto zdobywa zrozumienie, bo zysk z niej jest lepszy niż zysk ze srebra, a jej korzyść lepsza niż złoto. Jest ona cenniejsza niż klejnoty i nic, czego pragniesz, nie może się z nią równać. W jej prawej ręce jest długie życie, a w lewej bogactwo i chwała. Jej drogi są drogami przyjemności, a wszystkie jej ścieżki to pokój [i dobrobyt]. Jest drzewem życia dla tych, którzy ją uchwycą; ci, którzy ją trzymają mocno, są nazywani błogosławionymi (Prz 3:13–18).
- Sam Jezus jest Żywym Słowem Bożym w Ewangelii Jana 1:1–14.
- Odnowienie waszego myślenia jest kluczem do życia chrześcijańskiego. Paweł napomina Rzymian: Nie upodabniajcie się do tego świata, ale przemieniajcie się przez odnowienie waszego myślenia, abyście mogli rozpoznać, jaka jest dobra, przyjemna i pełna wola Boża (Rz 12:2).
- Słowo Boże (doktryna biblijna) różni się od ludzkiego myślenia i ludzkiej mądrości. Prz 3:5–6 Iz 55:6–9 1 Tes 2:13
- Kluczem nie jest to, jak się czujesz lub jak bardzo jesteś gorliwy dla Pana; kluczem jest znajomość doktryny biblijnej. Bracia, moim głębokim pragnieniem i modlitwą do Boga jest, aby Izrael został zbawiony. Świadczę bowiem o nich, że mają gorliwość dla Boga, ale nie zgodnie z wiedzą. Nie znając bowiem sprawiedliwości Bożej i starając się ustanowić własną sprawiedliwość, nie poddali się sprawiedliwości Bożej. Chrystus bowiem jest wypełnieniem prawa dla sprawiedliwości każdego, kto wierzy (Rz 10:1–4). Podanym przykładem są Żydzi, którzy są pracowici i emocjonalnie zaangażowani w jakąś formę religii, ale nie rozumieją przypisanej sprawiedliwości, dlatego próbują ustanowić własną sprawiedliwość. Nie udaje im się to z powodu braku wiedzy.
- Słowo Boże nie może zawieść. Łk 16:17 Rz 9:6
- Niezmiernie ważne jest, aby Słowo Boże nie było zmieniane, fałszowane ani przekręcane. 2 Kor. 2:17 4:2 1 Tym. 4:1 Tyt. 1:9–11
- Paweł nakłaniał Kolosan, aby pozwolili Słowu Chrystusa żyć w nich obficie. Kol 3:16
- Ci, którzy nauczają Słowa Bożego, są podwójnie szanowani. 1 Tym. 5:17
- Paweł powiedział Tymoteuszowi, który nauczał Słowa Bożego: Staraj się, abyś był godny przed Bogiem, jako robotnik, który nie ma się czego wstydzić, który prawidłowo dzieli słowo prawdy (1 Tym. 2:15).
- Czas zdobywamy poprzez poznanie Słowa Bożego. Starajcie się więc mądrze żyć, nie nierozsądnie, ale mądrze, wykorzystując każdą okazję [dosłownie: zdobywając czas, co oznacza czerpanie nauki z każdej okazji]; bo dni są złe. Nie bądźcie więc nierozumni, ale starajcie się rozumieć, jaka jest wola Pana (Ef 5:15–17). Bóg nie wysyła ci SMS-ów ani e-maili z informacją o swojej woli; można ją znaleźć w Słowie Bożym.
- Aby nie było nieporozumień, Bóg nie wymaga od nas, abyśmy byli zdani tylko na siebie w studiowaniu Słowa Bożego i odkrywaniu doktryny biblijnej. Dlatego Bóg dał nam pastorów-nauczycieli. Nie jesteśmy renegatami wędrującymi w pojedynkę.
- Służba Tymoteusza polegała wyłącznie na nauczaniu. 2 Tym. 2:–14–16 4:2–4
- Jednym z obszarów, w którym wierzący są zdezorientowani, jest nakaz posłuszeństwa wobec tych, którzy ich nauczają (Hbr 13:17). Nie oznacza to, że pastor chodzi za tobą i podaje ci listę grzechów, które popełniłeś, a teraz musisz przestać je popełniać. Czasownik występujący w tym miejscu to teraźniejszy imperatyw średni/bierny od peithô (πείθω), co oznacza przekonywać, skłaniać kogoś słowami do uwierzenia. Czasownik w stronie biernej oznacza, że wierzący ma pozwolić się przekonać lub namówić do prawdy doktryny biblijnej nauczanej przez swojego pastora. Tryb rozkazujący oznacza, że ma on obowiązek to zrobić. Czas teraźniejszy oznacza działanie liniowe lub trwałe. Oznacza to, że należy nieustannie dać się przekonać, co oznacza, że należy nieustannie rozmyślać o doktrynie biblijnej.
- Oczywiste jest, że listy Apostolskie są źródłem doktryny Kościoła, a informacje z nich zawarte są wydobywane przez pastora-nauczyciela i przedstawiane jego wiernym.
- Nie należy również ignorować Starego Testamentu. Jezus nauczał Starego Testamentu, a listy są pełne ilustracji zaczerpniętych ze Starego Testamentu. Rzym. 3 Hebr. 4 10 11 Juda 7
Gary Kukis